Not Yet

08 mrt Not Yet

Mijn kids zijn alledrie ergens goed in (tenminste dat hoop ik :)).  Nee serieus, dat meen ik oprecht. Waar ze uiteindelijk terecht komen is een raadsel en het belangrijkste is dat ze enigszins volgens de parenting manifesto van BB worden opgevoed.

Onze kids zijn gelukkig op school en natuurlijk hebben we te maken met de CITO. Er is al veel gezegd en gesproken over de CITO op deze jonge leeftijd, maar ik geloof wel in data. Data geeft inzicht. Je hoeft natuurlijk het niet leuk te vinden en het is een moment opname, dus geen stigma voor de rest van je leven. We behandelen het echter wel zo. Misschien moeten we de data gaan analyseren en kijken wat dat brengt.

Zo zie ik dat een telg goed scoort op rekenen en minder op taal. De ander juist het tegenovergestelde. Nogmaals dit is een momentopname. Gezien mijn kids, kan het volgend jaar compleet anders zijn. Is dat erg? Nee, dat vind ik niet. De vraag waar ik wel mee zit, is de volgende. Zet ik mijn energie en hun energie in, om de dingen waar ze goed in zijn te verbeteren, of waar ze minder op scoren.

Nu ben ik fan van Carol Dweck. Voor degene die het boek niet willen lezen. Kijk haar TEDX filmpje.

De mindset van de kids is dus bepalend. Dus hoe ga ik ervoor zorgen dat mijn kinderen niet denken dat ze iets niet kunnen, maar dat ze iets nog niet kunnen, maar wel in hun bereik ligt. Ik vind dit zo ontzettend lastig. Nu mijn ongeduld (vooral aan het einde van de dag) om de hoek komt kijken. En ja, ik ben docent. Alleen mijn studenten hebben bewust voor een studie gekozen (hopelijk de meerderheid). Dat is compleet iets anders dan je kinderen coachen door hun leven.

Nu start Jurrien Mammen vanaf mei een nieuw initiatief waarbij ze  ouders en iedereen die betrokken is bij de opvoeding van kinderen gaan trainen in strengths-based parenting technieken. Ik sta op de lijst, dus ik hoop dat ik mijn ongeduld en mijn eigen verwachtingen (ik ben een ambitieuze trut) los kan laten in dit proces.