De archieven

Spitsuur

Spitsuur

7. 45

Beneden is de husband naarstig op zoek naar een witte badge met lanyard. Ik zie alleen een ontplofte keuken. En denk. Ik heb nog tien minuten om de kids in de auto te krijgen, tandengepoetst en al.

7.53

De husband vertrekt.

7.55

Staan mannetjes in ons huis.

Koffie? Roep ik? Ja graag. Ik kan dit, denk ik. Ik kan dit. De mannetjes vertrekken naar boven. Ik stuur de kids naar de auto. Telg 3, wil zijn jas niet aan. Dit moment heb ik twee weken geleden ook gehad en ik heb geen zin in een preek van de juf. Die vond dat ik telg 3 niet zonder jas naar school mocht laten gaan. Ik vond van wel. Anders leert hij het nooit. Maar vanochtend ben ik gewoon even zijn butler. Dus pakt zijn jas. En roep tegen de buurvrouw dat ik heel zen ben. Telg 1 vindt het een goed idee om met mijn sleutels te spelen, waardoor de linker achterdeur niet meer open gaat. Ik tel weer tot 10. Telg 3 krijgt zijn gordel niet om. Stapt uit en sta weer voor een dichte deur. Loopt om en hang over telg 2 heen om telg 3 vast te maken. Het zweet staat op mijn rug. Nu nog naar school. Natuurlijk moeten we twee keer voor de spoorwegovergang wachten. Om 8.25 sta ik voor school. Vestiging 1 dan. Ik stuur telg 2 en 3 vast naar vestiging 2. ‘Ik kom zo nog zwaaien!’ Ik geef het kleinste mannetje een dikke knuffel. Ik zeg nog tegen de juf dat hij geen koorts meer heeft, maar niet heel fit is. Juf is geweldig en zegt: volgens mij gaat jouw knuffel je vandaag helpen. Knuffel moet normaal gesproken in de tas blijven. Ik kijk haar dankbaar aan. Ik loop naar vestiging twee. Ik zie de dochter. Wat doet zij hier, denk ik nog. “Mama, we kunnen niet oversteken!’ ‘Wat?’ En ja hoor. De weg is opengebroken. ‘Waar is J?’ vraag ik nog. ‘Die is naar de klas van E.’, zegt R. Ik zie hem naar boven rennen. Ik loop weer om, want blijkbaar vinden ze het een goed idee om een hekwerk neer te zetten, zodat je niet binnendoor kan. Ik pak hem vast. ‘Mam ze hebben het zebrapad weggehaald!’. Ik zie het. Ik help je wel. Via het fietspad steken we over. Met gevaar voor eigen leven. Het is nu 8.48. Ze zijn te laat, veel. Ik geef ze een grote knuffel. Nu kan het nog. Als ze ouder worden, dan willen ze dat niet meer.  Spitsuur. Ik ga het vast missen.

Geen reactie's

Geef een reactie