De archieven

Run!

Run!

Ik heb een aantal goed ideeën. Voornemens wil ik het niet noemen, want daar doe ik niet aan. Ik heb bijvoorbeeld bedacht dat ik weer ga hardlopen. Niet omdat ik er zo goed in ben. Maar omdat ik daarna een leuker mens ben. Vooral voor mijn omgeving.

De eerste twee dagen moest ik acclimatiseren. Ik hoef niet te wennen aan de zon. Dat ging wonder boven wonder verrassend snel :). Wel moest ik wennen aan de wijze waarop het huis beveiligd is. Alcatraz is er niks bij. Na een tijdje zie je het niet meer, of ben je er in ieder geval aan gewend.

Dag 3 was de dag. De dag dat ik weer rennen mag. Ik werd om 6.05 wakker. Verder slapen was geen optie. Dus hardloopkleding aan en gaan. Veel mensen lopen hier (hard) langs de autoweg. Vond ik een beetje ’tricky’. Ze rijden hier links weet je wel. Na 5 min vind ik een wandelpad dat bezet werd door ’65 plus’ mensjes die hun hond uitlaten.  Deze mensjes zijn bijzonder vriendelijk. Na 36 keer ‘Morning’ te hebben gezegd, kom ik een mede- ik moet rennen want daar wordt ik leuker van-slachtoffer tegen.  In een prachtige paarse running outfit. Ze loopt naar me toe en vraagt:’Do you blog or use insta?’  Van schrik antwoord ik: ‘No’

Zij:’Can I take a picture of our feet? This is my 7th day! I just want to take a picture of our shoes!

Nog steeds verbaasd: ‘ Yes, Sure’

Mijn schoenen zwerven dus ergens op Instagram. Ik zoek me een ongeluk. Dus als je ergens twee paar schoenen ziet, met daarbij een paar zwarte adidas schoenen (boost), let me know.

Moraal van het verhaal. Mensen hier zijn super vriendelijk. Oprecht aardig. Ik moet er nog even aan wennen.

 

 

 

Geen reactie's

Geef een reactie