De archieven

Voor mijn dochter

Voor mijn dochter

Ik heb me aan de laatste uitzending van DWDD geërgerd. Het ging over #timesarechangin #metoo #shedecides #timesup #emancipatie. Waarom had ik hier last van?

Bij mij duurt dit even en midden in de nacht (dus nu) ben ik er uit. De mannen aan tafel waren niet of nauwelijks geïnformeerd (lees voorbereid). Ze hebben een leuke kop, zijn uitgesproken en vinden dat ze hier iets over mogen zeggen. En daar knelt het nu juist. Ik vind eigenlijk niet dat ‘deze mannen’ aan tafel mogen zitten. Ze zijn niet geïnformeerd en ze hebben hun huiswerk niet gedaan. Dus Sander wat deed je daar? De ‘vrouwen’ die dat wel waren -en aan tafel zaten-, lieten zich heel makkelijk -op een paar incidenten na- onder de tafel kletsen (En dit waren niet de minste). God, wat wilde ik graag dat ze zeiden: ‘kun je die stelling onderbouwen?’.

Aan de andere kant. Waarom zouden ze ook? Het ging alle kanten op. Van ‘de zwarte pieten discussie’, tot ‘bullet train’, naar ‘mannen in de kroeg die niet kunnen versieren’ en uiteindelijk ‘art. 23 GW’. Volgens mij ging het ergens anders over.

Ik zie mezelf als een wel geïnformeerde burger als het gaat om vrouwenrechten. Ik heb mijn scriptie erover geschreven. Ik lees boeken. Ik lees veel boeken. Waar ik me het meest druk om maak is de diversiteit op de werkvloer. Vooral het feit dat weinig vrouwen in ‘leidinggevende’ posities zitten.  En ik weet waar de oorzaak KAN liggen, maar weet ook dat er nog geen oplossing is. Dat elk geval verschillend is en dat er veel factoren een invloed kunnen hebben op het al dan niet actief deelnemen op de werkvloer (proefondervindelijk ervaren).

Welke boeken heb ik dan gelezen?:

  1. Sheryl Sandberg: Lean in en optie B. Ik lees graag in het Engels omdat tijdens de vertaling bepaalde zinsconstructies en bedoelingen verloren gaan. Optie B is zeker een must read, omdat het haar eerste boek nuanceert Hier de links naar haar TED Talks:  https://www.ted.com/speakers/sheryl_sandberg
  2. Brigid Schulte: Overwhelmed. How to Work, Love, and play when no one has the time.
  3. Tara Mohr: Playing BIG. Link naar website: https://www.taramohr.com/
  4. Anne Marie Slaughter: Unfinshed Busines en ‘Why Women Still Can’t Have It All’. Hier de link naar haar TED Talk:
    https://www.ted.com/talks/anne_marie_slaughter_can_we_all_have_it_all
  5. Shonda Rhimes: Year of Yes. Link naar TED Talk:
    https://www.ted.com/talks/shonda_rhimes_my_year_of_saying_yes_to_everything?language=nl
  6. Ariana Huffington: Thrive. Link naar TED Talk
    https://www.ted.com/speakers/arianna_huffington
  7. En ik heb tijdens mijn studententijd de bibliotheek van het Clara-Wichmann instituut geplunderd. Je weet wel, zij zijn degene die ervoor hebben gezorgd dat de SGP vrouwen moesten toelaten (actief lidmaatschap)
    http://www.clara-wichmann.nl/wat-wij-doen-en-voor-wie
  8. Dure vrouwen, dwarse staten: een institutioneel-realistische visie op de totstandkoming en implementatie van Europees beleid.
  9. Oh.. En Liza Marklund. Lees alles van haar. Ook haar detectives.
    https://www.bol.com/nl/f/er-is-speciale-plek-in-hel-voor-vrouwen-die-elkaar-niet-helpen/36461611/
  10. En zo kan ik nog wel even doorgaan.

Laat ik het zo zeggen: ik er genoeg over heb gelezen. Heb ik een kant-en-klare oplossing? Nee. Ik weet wel wat mogelijkerwijs invloed kan hebben. Anne Marie Slaughter is degene die nog het meest concreet -hoewel wel heel Amerikaans maar wel wetenschappelijk onderbouwd- het volgende adviseert:

‘Slaughter urges a focus on the value of work being done, not on the traditional gender roles. She states that western notions of masculinity should be challenged before women imprison men to the crippling gender roles women have been fighting to escape from.

Slaughter believes that men and women **must acknowledge** the damaging social system in place hindering their ability to make money while simultaneously caring for their families. When this system is realized they must work together to push the boundaries of traditional gender roles and create an impactful, positive change.

Ultimately, Slaughter calls for a change in the workplace policies which affect both men and women. She argues that that embracing a parental role, instead of a gendered one is crucial for the success of future families. One step toward gender equity that it advocates is empowering men to re-envision their lives and embrace the roles of engaged fathers, sons and caregivers.’

En de conclusie Tara Mohr mag er ook zijn:

‘The conversation about workplace inequality is typically about external barriers to women. This includes legislation, formal policies, pay disparities, lack of legal protections, and the denial of women’s basic rights. But what Mohr is suggesting is that even though the playing field is not completely even, women can advance more by focusing on the internal barriers. The internalized oppression that women experience is a result of years of external oppression. Mohr suggests that it has also shaped how we think of ourselves and what we see as possible for our lives and work. The core practices and ideas in Playing Big all come from this basic idea.’

En het is de ‘Inner Critic’ (in het Nederlands vertaald als Innerlijke rechter, maar ik vind dit niet ok), die bij veel vrouwen het meest ‘Evil’ zijn. Deze ‘Inner Critic’ wordt gevoed door onze omgeving.

Ik zie het al bij mijn dochter. Zij kan briljant goed tekenen, maar zal dit niet snel van haarzelf zeggen. Mijn zoon vindt zichzelf bijna altijd geweldig, maakt niet uit wat hij doet. En daar ligt de crux. Mijn opdracht is om -zoals Trevor Noah in zijn laatste boek  de ‘Black Tax’ omschrijft- mijn dochter de ‘Inner Critic Tax’ niet mee te geven. Dat is mijn doel, mijn missie.

2 Reactie's
  • Claudia
    Geplaatst op 13:28h, 28 maart Beantwoorden

    Wauw! Love it. Dankjewel!

  • Jeroen
    Geplaatst op 13:46h, 28 maart Beantwoorden

    Mooie opdracht aan jezelf Yvanka! Ja, zoals vele maatschappelijke issues is ook hier geen simpele oplossing voor handen, ook al zou ik dat graag willen. De weg naar een oplossing begint echter bij zien wat er gaande is (en dit te accepteren als de waarheid voor nu). Die weg lijken we nu iig wel echt ingeslagen, wat al een winst op zichzelf is.

Geef een reactie