Goudvis

19 okt Goudvis

Het is donderdagochtend en ik breng de kids naar school. De jongste telg achterop, de dochter fietst naast me. We hebben wind mee. Jut en jul zijn aan de klets. ‘Zo kan het ook’, denk ik nog. In mijn gedachten ben ik de dag aan het doornemen en hoor hun conversatie niet bewust.

Flarden komen voorbij. Totdat ik het woord ‘goudvis’ hoor.

‘Dan ga jij bij mij op de kamer en dan kan Peer (=bejaarde kat) op jouw kamer. Tante Nienke maakt dan een tekening voor ze. Dat kan ze super goed! Als jij nou alvast voor jouw verjaardag twee vraagt, dan vraag ik voor mijn verjaardag ook twee. Twee jongens en twee meisjes.  Dan krijgen ze zeker kindjes. Welke namen zullen we ze geven?’

Even stil… Er wordt nagedacht:

‘Jack en Lala’, zegt de jongste. Ik zie de dochter twijfelen.

‘Mam, als E. een meisje was, hoe zou hij dan hebben geheten?’

Ik geef antwoord.

‘Hmmm.. ik weet het nog niet’

De discussie gaat nog even door.

Ik bericht de husband. ‘We krijgen goudvissen, vier om precies te zijn. Twee hebben al een naam: Sarah en Jack. Dan weet je het vast.’

Zijn antwoord: ‘Nee’.

En zo is de discussie geëindigd. Alleen ik kan het werkelijk nog niet over mijn hart krijgen om hen dit te vertellen.