De archieven

Hoogtevrees

Hoogtevrees

Ik. heb. dus. hoogtevrees.

Mijn moeder heeft het, mijn dochter heeft het, maar mijn zoon heeft het niet. Hij is meer een Daredevil.

Ik ben echter met mijn oudste zoon in Londen. Hij mag deze dag bepalen wat we gaan doen. Hij heeft het helemaal uitgedacht.

First stop: Tower of London.  Echt heel leuk. Kom wel op tijd, want als je later dan 12h komt, worden de busladingen pubers losgelaten in het park. ‘The Crown Juwels’ zijn echt heel mooi. In mijn hoofd heb ik briljante manieren gevonden om ze te stelen, conform ‘white collar = serie ‘ standaard. Maar. dus. Aanrader.

Second stop: Tower Bridge. Je gaat naar de 33ste verdieping. Er wordt in de lift gewaarschuwd voor de brug. Je kunt er namelijk doorheen kijken. Naar beneden, naar de grond, 33 verdiepingen. Mijn liefste zoon, zegt nog:’my mother has that!’ (fear of hights). Ik sla een arm om hem heen. Ik kan dit.  We komen boven en inderdaad, de hele brug is bijna van glas. ‘Ik kan dit echt’, denk ik. Meneer neemt de tijd om foto’s te nemen van zichzelf in de spiegel (ja dat kan ook nog). Na 20 minuten is hij er klaar voor en kunnen we naar beneden met een trap. Gelukkig een gewone trap van hout, niet eentje waar je doorheen kan kijken. Meneer heeft geen zin om naar de ‘engine rooms’ te gaan, dus ik vraag: waar wil je nu heen?

Hij: ‘The Londen Eye.‘. Het was te druk, maar zijn gezicht maakte dat ik kaartjes kocht voor morgen.

Als toetje kregen we nog de roltrappen van de jubilee-line. Google it en kom dan tot de conclusie dat ik vandaag een aantal angsten heb overwonnen. Morgen deel 2.

Geen reactie's

Geef een reactie