Jarig!

30 okt Jarig!

Ons mannetje was dus jarig en jarig was hij. Ik had wat mensjes uitgenodigd en het was gelukkig niet heel druk (ehum). Ik dacht ’s ochtends: ‘ach het valt dit keer wel mee!’ De man vroeg nog: ‘Hoeveel komen er?’ Dus ik ging tellen en ik gaf hem de lijst.  De lijst was echter niet volledig.  Een stuk of tien stonden er niet op, doch dat mocht de pret niet drukken.  We waren van 11-19h leuk bezig en de jarige, ik en de rest waren kapot aan het eind van de dag. Elke keer denk ik: ‘Dit moet ik volgend jaar anders doen!’ En dan doe ik dat lekker niet.

Maar het mannetje was echt jarig en ik ben jaloers op hoe hij zijn dag ervaart. Hij is zo blij! Blij dat hij wel zes jaar is!  Hoe hij zijn cadeautjes openmaakt. Het scheuren van het cadeaupapier is al een belevenis. Zelf de kaarsjes op de taart (en) zetten en aansteken.  We zingen -drie liedjes- en kaarsjes moeten worden uitgeblaasd.

Over dik een week ben ik jarig. Ik vier het niet. Ik word namelijk oud en ik hecht er weinig waarde meer aan. Maar als ik naar dat mannetje kijk, kan ik niet anders denken. Zou ik dat nog kunnen? Intens genieten van mijn verjaardag? Cadeautjes openmaken met zoveel passie en kaarsjes op de taart uitblazen? Het zou wel leuk zijn. Misschien moet ik het een keertje proberen.