06 nov Luizen-moeder
Ik breng mijn kleine aapje naar school. Zijn rugtas is stuk. Hij wil een andere, want hij gaat al bijna naar groep drie. Ik leg uit dat dit nog wel even duurt. Eerst Sint Maarten, Sinterklaas, Kerst etc. Hij vindt van niet.
Hij krabt onder zijn pet. En nog een keer. Een alarmbel gaat af.
‘Heb je jeuk?’ vraag ik? En ik begin zelf spontaan te krabben.
‘Ja, een beetje’, zegt hij.
Ik bericht de man: ‘help me onthouden, volgens mij heeft de jongste luizen.’
Na de zwemles, controleer ik zijn bos haar. En het krioelt.
De jongste kijkt en glimlacht: ‘Kijk mama!’ en wijst naar het bord waar ik het resultaat heb verzameld. ‘Ze vinden mij lief! Ze hebben een huisje in mijn haar gemaakt’
Ik glimlach en bericht de man: ‘Je mag weer kammen’.
Geen reactie's