Knuffeltijd!

14 nov Knuffeltijd!

De ochtend is mijn favo onderdeel van de dag.

Say what? I will repeat this only once. And I will make it even worse. Het ochtendritueel -lees van 7h tot 8.07- is het beste gedeelte van de dag.

Vroeger -lees nog niet zo lang geleden- was mijn favoriete gedeelte, alles na 20h. Het moment dat alles op bed ligt en ik op de bank met de man series zit te kijken.

Watskeburt?

Echt een briljant concept. De kinderen worden ouder, zelfstandiger en pro-actiever.

De oudste zet zelf zijn wekker. Strompelt dan uit bed en werpt zich dan tussen ons in. Daarvoor of even daarna heeft de jongste zich al aangekondigd, door heel hard: ‘Knuffeltijd! te roepen. En springt dan bij ons in bed. De dochter komt meestal in een volledig op elkaar afgestemde outfit de kamer uitlopen.

Ik wil niet uit bed, maar ik weet dat het moet. Langzaam maar zeker volgt mijn lichaam. Ik loop naar beneden. Zet als eerste koffie. Onze eerste levensbehoefte, al zeg ik het zelf.

De kindjes -al dan niet kibbelend- maken en eten hun ontbijt. Soms hebben we een verstekeling, die zich stiekem heeft gevoegd bij de man onder de douche.

De tassen worden -al dan niet zelf, soms meer door mij- klaargemaakt.

Mijn cue is als de man van de trap komt. Dan mag ik naar boven. Als de planning goed verloopt, heb ik zeker zo’n 20 min om de restauratiewerkzaamheden – die op mijn leeftijd noodzakelijk zijn- uit te voeren. Soms word ik in die 20 min ook niet gestoord,

Dan loop ik -in een perfecte wereld- rond 7.55 naar beneden en dan begint de bespreking van de logistieke planning. Wie moet op de fiets, wie brengt, haalt en is er oppas die dag of avond. Want als we dit niet tijdig aankondigen gaat de dochter steigeren.

We verlaten dan meestal gelijktijdig het pand.

6 van de 10 keer verloopt onze ochtend zo. Soms loopt alles in de soep en lopen de kids met tandenborstel naar de fiets en of auto.

Maar ik teken ervoor.

Mijn favo moment. Knuffeltijd met mijn aapjes