De archieven

Vakansie

Vakansie

Een week voor de mei-vakantie. Ik had het mega druk. De man belt. Ik druk hem weg. Tot twee keer toe druk ik hem weg. Iets met termijnen. Om 16h bel ik hem terug.

Hij: ‘Ik heb iets briljants’

Ik: ‘Niet nu’

Hij: ‘Vanavond gaan we het het bespreken.’

Ik: ‘Niet nu’

We gingen het bespreken. Hij had een boot gevonden. Zodat we op vakantie konden. #coronaproof. Geen mensen, geen havens, aanleggen in de natuur, alleen wij, de kids en een een week aan boodschappen. Maar wel op de grens van Gelderland en Brabant. Het zweet brak me uit. Alles in mij schreeuwde: ‘NEE!’

Maar ik ken mijzelf en gaf hem een kans. Ik zei: ‘OK’.

Twee dagen erna barstte ik in huilen uit: ‘Ik wil niet, ik durf niet, vul het maar in’. Bel maar je broertje. Misschien willen zij?

En zo gingen mijn emoties alle kanten uit.

Uiteindelijk vonden we een compromis. Ik mocht te allen tijde mijn ‘Veto’ uitoefenen. Zelfs op de dag van vertrek. ‘What?’ zou je denken, maar dat gaf me dus rust.

En zo gingen op 24 april 2020 op vakantie. Het weer was geweldig, de omgeving ook. De eerste nacht op de boot was hel. Echt hels. IEDEREEN EN IK ZEG IEDEREEN, was om het uur wakker. We waren ook nog eens weggedreven van de wal en lagen een paar honderd meter verder dan dat we waren aangemeerd. Kan dat? Ja dat kan.

Maar, dus. dat. Ik kan dit. Dus toen de man zei: ‘Zullen we gaan zwemmen?’ Dacht ik: Super, dan kunnen we gelijk de loopplank halen die 300 meter verder ligt.

Het lot wil dat we de volgende dagen het perfecte plekje hadden gevonden. Zonder mensen, geen stroming, niks. Alleen wij!

Maar we hadden meer te zien, dus gingen we door. Niet heel ver, maar dit zou mooi zijn. Het was ook mooi, maar dat vonden meer mensen. Ook veel mensen die zich niet aan de regels houden. Wij vonden in Grun het feestje aan de Grote Markt met 15 man een dingetje. Hier vonden ze dat geen probleem. Gewoon met 15 man op drie boten -en twee jetski’s, ik haat deze vanaf nu- met veel alcohol en veel muziek. Gezien de keuze van muziek gok ik dat ze ouder dan 25 zijn en de ‘gabber’ in mij had commentaar. Niemand durfde iets te zeggen. Ik heb het 20 min vol gehouden. En toen heb ik er wat van gezegd. Eerst vriendelijk. Maar ik kreeg het volgende antwoord:

‘Dan ga je toch ergens anders liggen’ ‘Het water is voor iedereen’

Vervolgens ging er in mijn hoofd een knop op. Ik dacht aan mijn moeder. Die deed dit ook vroeger en dat vond ik vreselijk. Maar ik moest dit doen. Het enige wat ik deed was mijn hand als telefoon naar mijn hoofd brengen. Twee van de vrouwen aan boord gilden: ‘Ze gaat de politie bellen!’.

En zo vertrokken ze.

De dag erna gingen we naar nog een mooi plekje en begon het gauw te regenen. Ik en regen = -1. Bovendien was de koffie, het melk en het brood op. En ik wilde niet naar een haven. Dus gingen we naar huis. Woensdag kwamen we thuis. 4,5 dag waren we weg. Een klein beetje vakantie.

Thuis. Waarbij ik constateerde dat mijn auto echt stuk is en dus weg moet. Ik blij ben met mijn bed. Ik heel blij ben met de koffie van Black & Bloom en de regels die we hanteren in Groningen om het Corona te bestrijden.

Geen reactie's

Geef een reactie